بررسی الگوی نسخه نویسی دندان پزشکان استان کرمان در سال ۱۳۸۰

زمینه و هدف: تجویز نابجای داروها توسط کادر پزشکی در اکثر جوامع و حتی کشورهای پیشرفته وجود دارد. از آنجا که تاکنون در مورد الگوی نسخه نویسی دندان پزشکان در ایران مطالعه ای صورت نگرفته است و تنها در مطالعات محدودی به تجویز آنتی بیوتیک ها توسط دندان پزشکان قزوین اشاره گردیده است، مطالعه حاضر با اهداف بررسی الگوی نسخه نویسی دندان پزشکان استان کرمان طی یک دوره یک ساله انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی با بررسی 850 نسخه که به صورت تصادفی از میان 10500 نسخه موجود دندان پزشکان در سال 1380 که از مرکز بیمه خدمات درمانی استان کرمان جمع آوری شده بودند انجام گرفت. سپس نسخ هر فصل جدا شده، در نهایت برای هر فصل بین 215-210 نسخه از لحاظ سن و جنس مراجعه کنندگان، فصل تجویز، دسته دارویی، نام داروی تجویز شده و راه تجویز دارو مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: از لحاظ سن و جنس بیماران مراجعه کننده به دندان پزشکان استان کرمان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. میانگین اقلام دارویی تجویز شده توسط دندان پزشکان استان کرمان 2.03±0.64 قلم دارو بود. اکثر اقلام دارویی 81) درصد) از طریق خوراکی تجویز شده بودند. آنتی بیوک ها (%82.2)، داروهای ضد التهاب غیر استروییدی (%62) و داروهای ضد درد (%32.7) جزو شایع ترین داروهایی بودند که توسط دندان پزشکان استان کرمان تجویز شده بودند. آموکسی سیلین (%50) بیشترین موارد تجویز را در بین آنتی بیوتیک ها داشت و ایبوپروفن (%34.3) و مفنامیک اسید (%26.5) پرمصرف ترین داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی بودند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد دندان پزشکان استان کرمان در مورد تعداد اقلام دارویی در هر نسخه مناسب است، اما مقادیر تجویز آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد التهاب غیراستروییدی بسیار بالاتر از مقادیر تجویز شده در سایر مطالعات است که این امر لزوم تغییر در الگوی نسخه نویسی دندان پزشکان استان کرمان را ضروری می سازد.